محلول پارافورمالدئید (PFA) در PBS

سنتز پارافورمالدئید (PFA)

در سنتز پلی فرمالدئید، پارافورمالدئید معمولاً با گرم کردن آهسته فرمالدئید در یک محلول آبی تولید می‌شود. در این فرآیند، مولکول های فرمالدئید به تدریج پلیمریزه می شوند و پلیمری به نام پلی فرمالدئید یا رسوب پارافورمالدئید تشکیل می دهند. حفظ دما و زمان واکنش خاص برای تسهیل واکنش پلیمریزاسیون بسیار مهم است.

در پلی فرمالدئید حاصل، مولکول های فرمالدئید به صورت کووالانسی به ساختارهای زنجیره مانند متصل می شوند. این زنجیره‌ها معمولاً کوتاه هستند و در نتیجه ظاهر جامد سفید مشخصه پارافورمالدئید را ایجاد می‌کنند. توجه به این نکته مهم است که محتوای تک تک مولکول های فرمالدئید در پلی فرمالدئید تشکیل شده نسبتاً کم است.

برای کنترل واکنش پلیمریزاسیون و جلوگیری از تشکیل زنجیره بیش از حد، اغلب مقدار کمی متانول به عنوان تثبیت کننده اضافه می شود. این به محدود کردن وسعت پلیمریزاسیون کمک می کند و اطمینان حاصل می کند که پلی فرمالدئید نهایی دارای ویژگی های مورد نظر است. کل فرآیند سنتز نیازمند کنترل دقیق شرایط برای اطمینان از کیفیت و خلوص محصول است.

محلول پارافورمالدئید نوعی محلول فرمالدئیدی است که معمولاً به عنوان تثبیت کننده در مطالعات بیولوژیکی و بافت شناسی استفاده می شود. این یک جامد کریستالی سفید رنگ است که به سرعت در آب حل می شود و محلولی از فرمالدئید تشکیل می دهد.

پارافورمالدئید موجود در PBS یک محلول ثابت کننده است که به طور گسترده در تحقیقات بیولوژیکی برای حفظ ساختارهای سلولی و جلوگیری از تجزیه استفاده می شود.

محلول پارافورمالدئید (PFA) در PBS یک تثبیت کننده رایج در تحقیقات بیولوژیکی و زیست پزشکی است. این محلولی از پارافورمالدئید، پلیمر فرمالدئید، در سالین بافر فسفات (PBS) است. محلول PFA برای حفظ ساختار و یکپارچگی سلول ها و بافت ها برای تجزیه و تحلیل و آزمایش بیشتر استفاده می شود.